Με στόχο τη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού επίλυσης του μη εξυπηρετούμενου ιδιωτικού χρέους φυσικών και νομικών προσώπων προβλέπεται, στον Ν. 4224/2013, η σύσταση Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους. Στο πλαίσιο αυτό, το Κυβερνητικό Συμβούλιο για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους όρισε με απόφασή του την έννοια του «Συνεργάσιμου Δανειολήπτη», έναντι των δανειστών του και προέβη στον προσδιορισμό των «εύλογων δαπανών διαβίωσης».

Τα παραπάνω έχουν ενσωματωθεί στον Κώδικα Δεοντολογίας για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων ιδιωτικών οφειλών (Κώδικας Δεοντολογίας του Ν. 4224/2013 όπως ισχύει), ο οποίος θεσπίσθηκε με την απόφαση 116/25-8-2014 της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος (ΦΕΚ Β 2289/27-8-2014).

Με τον Κώδικα Δεοντολογίας θεσπίζονται οι γενικές αρχές συμπεριφοράς και υιοθετούνται βέλτιστες πρακτικές, οι οποίες έχουν ως στόχο την ενίσχυση του κλίματος εμπιστοσύνης, την αμοιβαία δέσμευση και την ανταλλαγή μεταξύ δανειολήπτη και Χρηματοδότη της αναγκαίας πληροφόρησης, ώστε κάθε πλευρά να είναι σε θέση να σταθμίσει τα οφέλη ή τις συνέπειες εναλλακτικών λύσεων εξυπηρέτησης (λύσεις ρύθμισης) ή οριστικού διακανονισμού (λύσεις οριστικής διευθέτησης) των δανείων και των συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης του Ν. 1665/1986 σε καθυστέρηση που δεν έχουν καταγγελθεί, με τελικό σκοπό την επιλογή της καταλληλότερης – κατά περίπτωση- λύσης.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, οι χρηματοδοτικοί μισθωτές θα πρέπει να ακολουθούν τα περιγραφόμενα στις επόμενες ενότητες, με στόχο την εύρεση βιώσιμης λύσης. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να ανταποκρίνονται εντός των χρονικών ορίων που τίθενται ώστε να παραμένουν χαρακτηρισμένοι ως «Συνεργάσιμοι Δανειολήπτες». Η αξιολόγηση των σχετικών αιτημάτων στο πλαίσιο του Κώδικα Δεοντολογίας λαμβάνει υπόψη και τις Εύλογες Δαπάνες Διαβίωσης (εφεξής ΕΔΔ). Σχετική ενημέρωση μπορείτε να λάβετε και από το Ενημερωτικό Φυλλάδιο προς τους Χρηματοδοτικούς Μισθωτές με Οικονομικές Δυσχέρειες.
Σημειώνεται ότι στην περίπτωση μη εξεύρεσης κοινά αποδεκτής λύσης μεταξύ του Χρηματοδοτικού Ιδρύματος και του Χρηματοδοτικού Μισθωτή, παρέχεται από τον Κώδικα Δεοντολογίας η δυνατότητα της εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών.